How Technology influences Art - a Professorship at the Faculty of Arts Zuyd Univeristy
Op vrijdag 6 november 2015
hielden
Ruth Benschop, lector Autonomie en Openbaarheid in de Kunsten,
en Peter Missotten, lector Technology Driven Art,
hun inaugurele redes in de Toneelacademie van Maastricht.

Als je het boekje wil, mail ons dan hier!

Abstracts:

Der GolemStill

Still uit 'Der Golem' - een video libretto van Peter Missotten voor de gelijknamige opera van Bernhard Lang 2015/16
Als de Golem danst met de Engelen
De invloed van technologie op de kunsten (Abstract van de inaugurale rede op 09 nov. 2015)
Je vindt de rede hier!

Technologische vooruitgang dient twee tegengestelde verlangens. Het verlangen van de ultieme controle over de werkelijkheid en het verlangen naar afstand tot diezelfde werkelijkheid. Het verlangen naar grip en verlichting. Het verlangen naar macht en virtualisering. Dat zijn oude verlangens, die al eeuwen leven in de mythes rond 'de golem' en de mythe van 'de engelen'.
De geschiedenis van de technologische vernieuwing laat zich lezen als een verhaal van steeds meer ingrijpen in de werkelijkheid, en tegelijkertijd als een terugtrekkende beweging uit die werkelijkheid. Elke technologische vooruitgang versterkt dat spanningsveld. En omdat digitale technologie met een  logaritmisch versnelling vooruit dendert, wordt die kloof in het verlangen pijlsnel groter. Bioproducten online bestellen met je iPad. De beelden van je trektocht door ongerept natuurgebied online bewaren in ‘the cloud’. Een actiegroep voor het behoud van een exotische, uitstervende diersoort op facebook…

De samenleving heeft behoefte aan nieuwe mythes waarrond ze de wijzigende structuren kan organiseren. Het zijn mythes die ons laten samenwerken - of het nu om een religie gaat, de mythe van de waarde van geld, de mythe van gerechtigheid, van democratie…
Kunstenaars leven in de dynamiek van de samenleving. Hun werk is ook onderhevig aan de dwang van technologische vooruitgang. Maar door een stap achteruit te zetten, afstand te nemen en kritisch te kijken naar een logaritmisch snel veranderende samenleving, kunnen ze nieuwe verhalen scheppen, nieuwe wegen tonen, nieuwe beelden, nieuwe mythes... Net zoals de beelden van engelen en de verhalen van de golem uit de middeleeuwen (en daarna) krachtige, tijdloze mythes toonden.

Omdat de computer onvermijdelijk beter wordt in alles wat objectief meetbaar is (dat is bijna een tautologie), wordt de skill van het creatieve denken, van het ongedachte bedenken... 'the unique selling point' van de mens. 
Kunst heeft niet alleen toekomst. 
Het is de toekomst.

Biografie
Peter Missotten is geboren in 1963 in Hasselt (B) en is opgeleid als Videokunstenaar. Hij behaalde zijn Bachelor/Master in de Audiovisuele Kunsten aan de Hogeschool Sint Lukas Brussel (1987 resp. 2012), en zijn Diploma Master Class Cultuurmanagement aan de Antwerp Management School van de Universiteit Antwerpen in 2012. Hij werkt met de meest uiteenlopende media, van video-installaties en langspeelfilms over scenografie en performance tot operaregie. In 1994 was hij mede-oprichter en sindsdien artistiek leider van 'de Filmfabriek bvba', een artiestencollectief dat als bedrijf digitale mediakunstprojecten realiseert.

In al die projecten staat het gebruik van nieuwe technologie binnen de ‘oude’ kunsten centraal. In de periode 2006-2010 werd hij één van de vaste regisseurs van het Toneelhuis Antwerpen. De performance 'Weerslechtweer', gebaseerd op het roemruchte gedicht 'The Waste Land' van T.S. Eliot, werd geselecteerd voor het Holland Festival 2008. In 2009 werd hij gevraagd om de nieuwe opera 'Kepler' van Philip Glass te regisseren in een eigen scenografie, ter gelegenheid van Linz2009 (Linz Oostenrijk). De registratie hiervan is internationaal verspreid op DVD (o.a. via amazon.com). Enkele maanden later - in 2010 - regisseerde hij de wereldpremière van de opera ‘Montezuma - Fallender Adler’ van componist Bernhard Lang voor het Nationaltheater Mannheim (hernomen in 2012). Hij werkt momenteel aan een visueel libretto voor een nieuwe opera van Bernhard Lang in opdracht van het Nationaltheater Mannheim (2015-2016). Sinds 2005 is Peter lid van het kernteam van de performance opleiding aan de Toneelacademie van Maastricht. In de periode 2009-2012 was hij hoofdonderzoeker van het SIA RAAK project: The Virtual Body.



unknown
De eland is een eigenwijs dier
Een gedachtenexperiment over praktijk en relevantie van artistiek onderzoek
inaugurale rede door Ruth Benschop
Lectoraat Autonomie en Openbaarheid in de Kunsten
Faculteit van de Kunsten
Zuyd Hogeschool

Je vindt de rede hier!

Artistiek onderzoek is voor velen een onbekende term die heel verschillende werelden samentrekt. Voor anderen roept deze term nog altijd veel discussie op. Maar wat doen artistiek onderzoekers eigenlijk? In haar lectorale rede richt Ruth Benschop haar blik op de praktijk van artistiek onderzoek. In haar gedachtenexperiment voert ze ons langs een bonte stoet: een achttiende-eeuwse eland, de schrijvende antropoloog, zwijgende werknemers in een lift, en slurpende tafelgenoten. Wat gebeurt er als we eikenhouten clichés over kunst en wetenschap, autonomie en openbaarheid, subjectiviteit en objectiviteit even terzijde leggen? Artistiek onderzoek verschijnt in de ruimte die dan ontstaat als experimentele etnografie. Een onderzoekspraktijk waarin de kunstenaar zich als onderzoeksinstrument kan kalibreren tot strenge ontvankelijkheid. Een situatie die geëngageerde manieren van intimiteit vormgeeft en beproeft.

Biografie
Ruth Benschop (Katanning, Australië 1969) is lector van het lectoraat Autonomie en Openbaarheid in de Kunsten. Oorspronkelijk is ze opgeleid als theoretisch psycholoog aan de Universiteit Leiden. Ze is aan de Rijksuniversiteit Groningen gepromoveerd (cum laude) op het proefschrift
Unassuming Instruments: How to Trace the Tachistoscope in Experimental Psychology. Dit promotieonderzoek hoort thuis in het wetenschaps‐ en techniekonderzoek (STS), een interdisciplinair vakgebied dat concrete praktijken, zoals ook kunstpraktijken, onderzoekt om urgente vragen over onze moderne samenleving te kunnen stellen. Later heeft ze aan de Universiteit Maastricht onder andere postdoctoraal onderzoek gedaan naar klankkunst en de democratisering van het maken van muziek. Naast haar onderzoekswerkzaamheden heeft ze steeds op diverse terreinen onderwijs gegeven en is ze betrokken geweest bij onderwijsontwikkeling.
Twee al lang bestaande fascinaties brachten haar naar haar huidige werkplek bij de Faculteit van de Kunsten: Haar belangstelling voor het rijke gebied tussen wetenschappelijke en artistieke praktijken enerzijds en haar affiniteit voor de innovatieve methodische en exploratieve kanten van kwalitatief onderzoek anderzijds. Ze was als senior onderzoeker in het lectoraat al betrokken bij verschillende onderzoeks- en onderwijsprojecten op het gebied van artistiek onderzoek, community art, en documentatie en etnografie. Als lector maakt ze zich sterk voor de ontwikkeling van onderzoeksateliers in en buiten het kunstonderwijs, projecten waarin maken en onderzoek worden gecombineerd. Ze doet dit vanuit een antropologische grondhouding die funderend is voor het lectoraat en voor de relevante vormen van artistiek onderzoek die het lectoraat ontwikkelt.