How Technology influences Art - a research group at the Maastricht Institute of Performative Arts - Zuyd
Technology Driven Art
ZUYD Hogeschool
  • © 2023 Peter Missotten Contact Me 0

Technology Driven Art

url
Pierre Bastien
Pierre Bastien (Parijs, 1953) behaalde een postgraduaat in achttiende-eeuwse Franse literatuur aan de universiteit Paris-Sorbonne. In 1977 bouwde hij zijn eerste muziekmachine. Gedurende de volgende tien jaar componeerde hij voor dansgezelschappen en speelde hij met Pascal Comelade. Intussen was hij voortdurend bezig met de ontwikkeling van zijn mechanisch orkest. Sinds 1987 concentreert hij zich erop via solo-optredens, geluidsinstallaties, opnames en samenwerkingen met artiesten als Pierrick Sorin, Karel Doing, Jean Weinfeld, Robert Wyatt of Issey Miyake.
Sinds midden jaren 80 werkt hij aan “Mecanium” : een ensemble van muzikale automaten, opgebouwd uit meccano-onderdelen en geactiveerd door electro-motoren, die spelen op akoestische instrumenten uit de hele wereld. In de jaren negentig ontwikkelde het mechanisch orkest zich tot 80 elementen. Het nam deel aan muziekfestivals en kunsttentoonstellingen in Noorwegen (World Music Days’90), Australië (Tisea’92), Japan (Artec’95), Canada (Fimav’95, Sound Symposium’98), Polen (Warsaw Autumn’95), Verenigde Staten (Flea Festival’96)...
De droom van een componist: een onfeilbaar orkest binnen handbereik dat zachtjes gehoorzaamd aan al zijn bevelen: een tijdloos klinkend orkest, zowel futuristisch als licht dadaïstisch, dat oude tradities oproept in zijn verrassend zinnelijke muziek. Dat is in een notendop waar het bij “Mecanium” van Pierre Bastien om gaat, een soort dagdroom die hij sinds 1976 met succes heeft nagestreefd. De muzikanten van zijn orkest zijn machines. En het idee erachter is eenvoudig, doeltreffend en poëtisch : traditionele instrumenten (Chinese luit, Morrokaanse bendir, Javaanse saron, koto, viool, sanza...) laten bespelen door een mechanisch instrument dat bestaat uit meccanostukken en gerecycleerde draaitafelmotoren. Deze hybride en zelfspelende geluidssculpturen voeren een reeks korte, charmante en hypnotiserende stukken uit. “(Michel F. Côté)
url